ان تنصروا الله،ینصرکم

ان تنصروا الله،ینصرکم

اگر دنیا را خورشیدی روشن خواهد کرد...به معنای آن نیست که تا آمدن آن خورشید در تاریکی بنشینیم...
ان تنصروا الله،ینصرکم

ان تنصروا الله،ینصرکم

اگر دنیا را خورشیدی روشن خواهد کرد...به معنای آن نیست که تا آمدن آن خورشید در تاریکی بنشینیم...

پاسخ به شبهه ای از صادق هدایت درمورد اسلام

حتما به ادامه مطلب برید و پاسخ این دو شبهه رو بخونید...این روزها توی تلگرام این شبهه ها زیاد میچرخه...


متن شبهه:


((جرم جهنمیان سکس و مشروب بود و پاداش بهشتیان سکس و مشروب آیندگان به سادگى ما میخندندتو میفهمى؟! من نمیفهمم؟!فرق حورى با فاحشه چیست؟یکى در استخدام خداست و دیگرى در استخدام بندهء خداخدایى که به پیروانش حورى رشوه میدهدوبهشتى که فاحشه خانه است!کدامیک بیگناهند؟! فاحشه اى که از سر ناچارى شکمش را این جورى سیر میکند یاحورى که لذت تنش پاداش کارهاى خوب بندگان است؟! تو میدانى؟! من نمیدانم؟! صادق هدایت))


حتما اگر بدنبال حقیقتی به ادامه مطلب برو و جواب رو بخون....


 

 متن شبهه

((جرم جهنمیان سکس و مشروب بود و پاداش بهشتیان سکس و مشروب آیندگان به سادگى ما میخندندتو میفهمى؟! من نمیفهمم؟!فرق حورى با فاحشه چیست؟یکى در استخدام خداست و دیگرى در استخدام بندهء خداخدایى که به پیروانش حورى رشوه میدهدوبهشتى که فاحشه خانه است!کدامیک بیگناهند؟! فاحشه اى که از سر ناچارى شکمش را این جورى سیر میکند یاحورى که لذت تنش پاداش کارهاى خوب بندگان است؟! تو میدانى؟! من نمیدانم؟! صادق هدایت))

پاسخ به شبهه

1ـ این مغالطه را در اصلاح علم منطق، مغالطه ی چاه فاضلاب می گویند.
شخص مغالطه گر برای کوبیدن نظر طرف مقابل سعی می کند با تحریف موضوع، آن را زشت جلوه دهد و از این طریق نظر طرف مقابل را به چالش بکشد.


آیا کسی که این شبهه را طرح نموده، حرامزاده است یا حلال زاده؟ اگر حرامزاده است که هیچ. چون از حرامزاده هر کاری بگویید بر می آید. امّا اگر حلال زاده است به ما بگوید که مادرش چه فرقی با یک فاحشه دارد؟ آیا غیر از این است که به دنیا آمدن همین فرد، نتیجه ی یک رابطه ی جنسی است؟ اگر هر رابطه ی جنسی، فحشاء است، پس مادر خود همین طرّاح شبهه هم یک فاحشه است.


فرق یک همسر محترم و یک زن فاحشه در چیست؟

در این است که همسر محترم، یک زن هر جایی نیست بلکه از راه ازدواج با مردی که شوهر نامیده می شود، شریک زندگی شده است؛ که بخشی از زندگی مشترک هم رابطه ی جنسی است. دقّت فرمایید! زندگی مشترک، فقط رابطه جنسی نیست، بلکه رابطه ی جنسی، بخشی از یک زندگی مشترک است؛ لذا همسر یک مرد، شریک زندگی اوست نه شریک جنسی اش. امّا یک فاحشه، یک زن هر جایی و آلت دست هر مرد هرزه ای است؛ و صرفاً شریک جنسی است نه شریک زندگی.


آیا یک حور العین، همسر یک مرد بهشتی است یا همسر هر مرد بهشتی؟

طبق روایات، حور العین هر کسی، فقط و فقط حور العین همان شخص است؛ و بین آنها عقد شرعی هم جاری می شود. یعنی ازدواج می کنند و رابطه ی همسری دارند نه رابطه زنایی.


امّا این طرّاح شبهه، با صرف نظر از تفاوت رابطه ی زوجیّت با رابطه ی زنایی، هر دو را سکس نامیده و این گونه بی منطق، شبهه افکنی کرده است.


2ـ گفته است: « آیندگان به سادگی ما میخندند»


آیندگان چرا؟

ما همین الآن هم به سبک مغزی طرّاح این شبهه می خندیم. به این می خندیم که مادر خودش را فاحشه در نظر گرفته و خودش را هم حرامزاده فرض نموده است.
به این می خندیم که یک مثلاً انسان متمدّن، فرق بین رابطه ی زوجیّت و رابطه زنا را تشخیص نمی دهد و مادر و خواهر و همسر و دختر خودش را فاحشه می پندارد.
ابتدا دیوار بین زوجیّت و زنا را خراب می کند آنگاه برای هر دو یک اسم گذاشته هر دو را سکس می نامد، آنگاه آن را به حور العین سرایت می دهد.


3ـ گفته است: « ﻓﺮﻕ ﺣﻮﺭﯼ ﺑﺎ ﻓﺎﺣﺸﻪ ﭼﻴﺴﺖ ؟»


فرق حوری با یک فاحشه، مثل فرق یک همسر با فاحشه است. اگر کسی ادّعا دارد که هیچ فرقی بین همسر و فاحشه نیست، یعنی تمام زنان جهان را متّهم نموده است به فاحشه بودن. در حالی که حتّی در میان کفّار هم فرق می گذارند بین همسر و فاحشه. در تمام کشورهای دنیا، انسانها ازدواج را امری مقدّس می دانند و رابطه ی زنایی و فاحشه گری را زشت و قبیح می دانند. لذا این تفاوت، ریشه در فطرت انسانها دارد و صرفاً آموزه ای دینی نیست. اگر آموزه ای صرفاً دینی بود، در آن صورت، کشورهای کافر باید ازدواج را کنار می گذاشتند و مثل برخی حیوانات زندگی می کردند. گفتم برخی حیوانات، چون همه ی حیوانات، این گونه نیستند و خیلی از انواع حیوانات، مثل انسانها ازدواج دارند. مثلاً پرنده ی مشهور شهرهای ایران، یعنی «یا کریم» ازدواج می کند و تا آخر عمر هم از همدیگر جدا نمی شوند. گرگها ازدواج می کنند. روباهها ازدواج می کنند.


اغلب پرندگان ازدواج می کنند و ... . جالب اینجاست که در بین همین گونه حیوانات هم زنا، عملی زشت تلقّی می شود تا آنجا که اگر حیوانی زنا کرد، او را طرد می کنند یا می کشند. مثلاً گفته شده که کلاغها، کلاغ زناکار را می کشند. امّا برخی انسانها، مثل طرّاح همین شبهه، حتّی به اندازه ی کلاغ هم شعور ندارند که فرق بین همسر و فاحشه را بدانند.

فرق بین همسر و فاحشه در چیست؟


زن و مردی که با هم رابطه ی زوجیّت دارند، شریک زندگی همدیگرند، امّا زن فاحشه، شریک جنسی مرد زناکار است نه شریک زندگی اش.


حور العین مرد بهشتی هم شریک زندگی او در حیات اخروی است نه صرفاً شریک جنسی او. امّا این طرّاح شبهه، یا از سر بی سوادی یا از سر غرض ورزی، چنین وانمود کرده که یک حور العین، شریک جنسی تک تک مردان بهشتی است، در حالی که طبق آموزه های دینی، چنین نیست؛ و بین حور العین و شوهرش، عقد بسته می شود و هر حور العینی فقط و فقط یک شوهر دارد نه چندین شریک جنسی. این در واقع همان مغالطه ی چاه فاضلاب است.


4ـ امّا مشروب.

مشروب یک لغت عربی است به معنی نوشیدنی. مگر از نظر دین، نوشیدن هر نوشیدنی جرم است؟
از نظر اسلام، نوشیدن آن نوشیدنی جرم است که مست می کند و عقل را زائل می نماید.
آیا در بهشت، مشروبات مست کننده می خورند که این طرّاح شبهه ی نادان چنین چیزی را به دین نسبت داده است؟


خدای متعال فرمود: « یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ (17) بِأَکْوابٍ وَ أَباریقَ وَ کَأْسٍ مِنْ مَعینٍ (18) لا یُصَدَّعُونَ عَنْها وَ لا یُنْزِفُونَ ــــــــ نوجوانانى جاودان پیوسته گرداگرد آنان مى گردند، (17) با قدحها و کوزه ها و جامهایى از نهرهاى جارى بهشتى(و شراب طهور)! (18) امّا شرابى که از آن نه درد سر مى گیرند و نه مست مى شوند.» (القیامة)


و باز فرمود: « یُطافُ عَلَیْهِمْ بِکَأْسٍ مِنْ مَعینٍ (45) بَیْضاءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبینَ (46) لا فیها غَوْلٌ وَ لا هُمْ عَنْها یُنْزَفُونَ ـــــــ و گرداگردشان قدحهاى لبریز از شراب طهور(نوشیدنی پاک) را مى گردانند؛ (45) شرابى سفید و درخشنده، و لذّتبخش براى نوشندگان؛ (46) شرابى که نه در آن مایه ی تباهى عقل است و نه از آن مست مى شوند.» (الصافات)


ملاحظه می کنید که این شراب بهشتی هیچ ربطی به شرابهای مست کننده ی دنیایی ندارد.

شراب دنیایی سرخ رنگ است و بد مزّه و مست کننده و زائل کننده عقل، در حالی که شراب بهشتی، سفید رنگ است و خوشمزه، که نه مست می کند نه عقل را زائل می کند.


باز می بینید که این طرّاح شبهه طوری مطلب را بیان نموده که انگار در بهشت، از همین شرابهای نجس و مست کننده ی دنیایی می خورند.


در زبان فارسی، شراب به همان شراب مست کننده می گویند در حالی که در زبا عربی، شراب صرفاً به معنی نوشیدنی است؛ لذا این طرّاح شبهه، از همین تفاوت استعمال یک کلمه در دو زبان، سوء استفاده نموده و مغالطه کرده است.


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد