پاسخ درباره برخی اختلافات درمورد امام علی و امام بین سنی و شیعه

باسلام...من و تمام بچه حزب اللهی های شیعه کاملا به اهل سنت احترام میگذاریم و این احترام را برای اتحادمان و ایستادن در برابر دشمنان لازم میدانیم....اما برخی مسائل را در بحثهای خودمانی باید جواب دهیم و از خود دفاع کنیم...ولی در حین این دفاع نباید به مقدسات یکدیگر توهین کنیم بلکه باید قدرت استدلال خود را بالا ببریم...و نباید بگذاریم دشمن از بحثهای ما سوء استفاده کند و بین مسلمانان تفرقه بیندازد...برای خواندن مطلب به ادامه مطلب بروید...  

مَنْ مات ولیس فی عنقه بیعة مات میتة جاهلیة .

هر کس بمیرد و بر گردن او بیعت با امامی نباشد ، به مرگ جاهلی مرده است .
صحیح مسلم ، مسلم النیسابوری ، ج3 ، ص1478و السنن الکبرى ، البیهقی، ج8، ص156 و مجمع الزوائد ، ج5 ،‌ ص218 و مشکاة المصابیح ، ج2 ، ص1088و سلسلة الأحادیث الصحیحة ، ج2 ، ص715 .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مَنْ مات بغیر إمام مات میتة جاهلیة.
هر کس بدون امام بمیرد ، به مرگ جاهلی مرده است .
مسند احمد ، احمد بن حنبل ، ج4 ، ص96 و مجمع الزوائد ،‌ الهیثمی ، ج5 ،‌ ص218 و مسند الطیالسی ، الطیالسی ، ص295 و الإحسان بترتیب صحیح ابن حبان ج7 ، ص49 و حلیة الأولیاء ، ج 3 ،‌ ص22 .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مَنْ مات ولیستْ علیه طاعة مات میتة جاهلیة .
هر کس بمیرد و اطاعت از امامی بر گردن او واجب نباشد ، به مرگ جاهلی مرده است .
مجمع الزوائد، الهیثمی ، ج5 ، ص224 و کتاب السنة ، ج2 ،‌ ص489 .

برادران اهل سنّت دقت فرمایند که اگر «کتاب» به تنهایی هدایتگر و امام بود، خداوند متعال انبیا (ع) را ارسال نمی‌نمود و اصلاً ضرورتی به وجود آنها باقی نمی‌ماند. کتاب را می‌توان به هر شخص دیگری نیز داد و اساساً می‌توان به هر شخصی یک جلد کتاب داد. چنان چه امروزه مسلمان یا کافر می‌توانند قرآن را بردارند و بخوانند. اما فرمود: من فقط «رسول» را نفرستادم، بلکه به همراه او «کتاب» و نیز «میزان» را نازل نمودم. و جدا کردن «رسول»، «کتاب» و «میزان» در آیه بیانگر است که هر یک با دیگری متفاوت است:

«لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَیِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْکِتابَ وَ الْمیزانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ ...» (الحدید، 25)

ترجمه: ما پیامبران خود را با معجزات فرستادیم و با ایشان کتاب و میزان را فرود آوردیم تا مردم براستى و داد برخیزند

خود علمای اهل سنت از حدیث غدیر سرپرستی را فهمیده اند .غزالی ، عالم مشهور اهل تسنن این چنین بیان میدارد :
واجمع الجماهیر على متن الحدیث من خطبته فی یوم عید یزحم باتفاق الجمیع وهو یقول: « من کنت مولاه فعلی مولاه » فقال عمر بخ بخ یا أبا الحسن لقد أصبحت مولای ومولى کل مولى فهذا تسلیم ورضى وتحکیم ثم بعد هذا غلب الهوى تحب الریاسة وحمل عمود الخلافة وعقود النبوة وخفقان الهوى فی قعقعة الرایات واشتباک ازدحام الخیول وفتح الأمصار وسقاهم کأس الهوى فعادوا إلى الخلاف الأول: فنبذوه وراء ظهورهم واشتروا به ثمناً قلیلا.
از خطبه‌هاى رسول گرامى اسلام (صلى الله علیه وآله وسلم) خطبه غدیر خم است که همه مسلمانان بر متن آن اتفاق دارند. رسول خدا فرمود: هر کس من مولا و سرپرست او هستم، على مولا و سرپرست او است. عمر پس از این فرمایش رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) به على (علیه السلام) این گونه تبریک گفت:«تبریک، تبریک، اى ابوالحسن، تو اکنون مولا و رهبر من و هر مولاى دیگرى هستی.»این سخن عمر حکایت از تسلیم او در برابر فرمان پیامبر و امامت و رهبرى على (علیه السلام) و نشانه رضایتش از انتخاب على (علیه السلام) به رهبرى امت دارد؛ اما پس از گذشت آن روز‌ها، عمر تحت تأثیر هواى نفس و علاقه به ریاست و رهبرى خودش قرار گرفت و استوانه خلافت را از مکان اصلى تغییر داد و با لشکر کشى‌ها، برافراشتن پرچم‌ها و گشودن سرزمین‌هاى دیگر، راه امت را به اختلاف و بازگشت به دوران جاهلى هموار کرد و از مصادیق این سخن شد: (فنبذوه وراء ظهورهم واشتروا به ثمناً قلیلا). پس، آن [عهد] را پشتِ سرِ خود انداختند و در برابر آن، بهایى ناچیز به دست آوردند، و چه بد معامله ‏اى کردند. 
سر العالمین وکشف ما فی الدارین ، ج 1 ص 18 باب فی ترتیب الخلافة والمملکة ، اسم المؤلف:  أبو حامد محمد بن محمد الغزالی الوفاة: 505هـ ، دار النشر : دار الکتب العلمیة - بیروت / لبنان - 1424هـ 2003م ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : محمد حسن محمد حسن إسماعیل وأحمد فرید المزیدی
جهت اطلاع از نظر علمای اهل سنت به این آدرس رجوع کنید
http://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=4954

ثانیا: این مولوی که اصرار دارد مولی را به معنی محبت معنی کنید، اگر مولی در غدیر به معنی دستی است چرا عمر امده و به حضرت علی (ع) تبریک گفت  حدثنا عبد الله قثنا أبی نا عفان قثنا حماد بن سلمة قال أنا علی بن زید عن عدی بن ثابت عن البراء بن عازب قال کنا مع رسول الله صلى الله علیه وسلم فی سفر فنزلنا بغدیر خم فنودی فینا الصلاة جامعة وکسح لرسول الله صلى الله علیه وسلم تحت شجرتین فصلى الظهر وأخذ بید علی فقال ألستم تعلمون انی أولى بالمؤمنین من أنفسهم قال بلى قال ألستم تعلمون إنی أولى بکل مؤمن من نفسه قالوا بلى قال فأخذ بید علی فقال اللهم من کنت مولاه فعلی مولاه اللهم وال من والاه وعاد من عاداه قال فلقیه عمر بعد ذلک فقال هنیئا لک یا بن أبی طالب أصبحت وأمسیت مولى کل مؤمن ومؤمنة
فضائل الصحابة ، اسم المؤلف:  أحمد بن حنبل أبو عبد الله الشیبانی الوفاة: 241 ، دار النشر : مؤسسة الرسالة - بیروت - 1403 - 1983 ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : د. وصی الله محمد عباس ج 2   ص 596
اگر به معنی دوست باشد دیگر تهنیت جایی ندارد چون اگر قبول کنیم به معنی دوستی باشد در این صورت این به این معنی است که صحابه تا به حال بینشان محبت و دوستی نبوده است و این توهین به صحابه و حضرت علی (ع) است که تا حال بینشان محبتی نبوده است؟!!

اما در خصوص آیاتی که از قرآن اورده بودند چرا او همان آیه های که  اولی بودن پیامبر بر دیگران می رساند را ذکر نکردند

رسول خدا در غدیر جمله « ألست اولی بالمؤمنین» می خواست آن ها را به یاد این آیه از قرآن کریم بیندازند که : « النَّبِیُّ أَوْلَی بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنفُسِهِمْ »
در این که منظور از « أَوْلَی » در آیه « النَّبِیُّ أَوْلَی بالمؤمنین من أنفسهم » اولی به تصرف است جای تردید نیست

چرا او به این آیه استناد نمی کند؟!!پیامبر نسبت به مؤمنان از خودشان سزاوارتر است .بعد با اقرار گرفتن از آن ها این مطلب را دیکته کرد که : هر کس من به خودش سزاوارتر هستم ، علی نیز همان منصب را دارد .

http://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=5147

در خصوص جریان یمن نیز به این آدرس رجوع کنید

http://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=5390

اما در خصوص معنی مولا باید بگوییم: شایعترین  معنی مولا در بین اهل لغت، سرپرستی است .تفتازانی بعد از اینکه معانی مختلفی را برای مولی ذکر می کند، گوید: وبالجملة استعمال المولى بمعنى المتولی والمالک للأمر والأولى بالتصرف شائع فی کلام العرب منقول عن کثیر من أئمة اللغة
شرح المقاصد فی علم الکلام ، اسم المؤلف:  سعد الدین مسعود بن عمر بن عبد الله التفتازانی الوفاة: 791هـ ، دار النشر : دار المعارف النعمانیة - باکستان - 1401هـ - 1981م ، الطبعة : الأولى ج 2   ص 290
ثانیا: اگر هم بگوییم مولی دارای معانی مختلفی است ولی با توجه صدر حدیث غدیر که پیامبر (ص)  برای سرپرستی خود به «آیه النبی أولى بالمؤمنین من أنفسهم» استدلال کردند لذا با این روش سرپرستی حضرت علی علیه السلام را نیز ثابت کردند. خود علمای اهل سنت این آیه را به اولی به تصرف و سرپرستی تفسیر کرده اند
نسفی گوید:
النبی أولى بالمؤمنین من أنفسهم ( أى أحق بهم فى کل شیء من أمور الدین والدنیا وحکمه أنفذ علیهم من حکمها فعلیهم ان یبذلوها دونه ویجعلوها فداءه أو هو أولى بهم
تفسیر النسفی  ج 3   ص 297
قاری نیز گوید:
النبی أولى بالمؤمنین من أنفسهم  [ الأحزاب 8 ] أی أولى فی کل شیء من أمور الدین والدنیا
مرقاة المفاتیح شرح مشکاة المصابیح ، اسم المؤلف:  علی بن سلطان محمد القاری الوفاة: 1014هـ ، دار النشر : دار الکتب العلمیة - لبنان/ بیروت - 1422هـ - 2001م ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : جمال عیتانی ج 6   ص 297
با این همه قرینه مگر می شود گفت مولی در حدیث غدیر به معنی دوستی است ؟!!!آیا می شود این همه قرائن را نادیده گرفت  و حمل بر معنای دلخواه حمل کرد
اما اینکه می گوید چرا حضرت علی علیه السلام به روایت غدیر استناد نکرد مشخص است از کتب خودشان خبر ندارد در مواقع مختلف حضرت به این روایت احتجاج کرده اند

http://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=4951

اینکه می گوید چرا از صحابه کسی اعتراض نکرد بیش از 30 نفر از صحابه اعتراض کرده و برخی معتقد بودند  که فقط با علی علیه السلام بیعت می کنند:  فقالت الأنصار أو بعض الأنصار لا نبایع إلا علیا
الکامل فی التاریخ ، اسم المؤلف:  أبو الحسن علی بن أبی الکرم محمد بن محمد بن عبد الکریم الشیبانی الوفاة: 630هـ ، دار النشر : دار الکتب العلمیة - بیروت - 1415هـ ، الطبعة : ط2 ، تحقیق : عبد الله القاضی ج 2   ص 189

در خصوص خطبه 92 نیز مفصلا در این آدرس پاسخ داده شده است

http://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=6353

درباره خطبه بعدی نیز باید بگوییم: گذشته از ضعف سندی، از نظر دلالت: در مورد کلام امیرالمؤمنین(علیه السلام) در نامه ششم نهج البلاغه که فرمودند:« إِنَّهُ بَایَعَنِی الْقَوْمُ الَّذِینَ بَایَعُوا أَبَا بَکْرٍ وَ عُمَرَ وَ عُثْمَانَ عَلَى مَا بَایَعُوهُم ...»‏، مخاطب حضرت علی علیه السلام  در این کلام، معاویة بن ابی سفیان است، کسی که به نظریه نصّ اعتقادی ندارد، ولی سیره خلفای قبل از امیرالمؤمنین(علیه السلام) را در ظاهر قبول دارد، بخاطر همیمن حضرت علیه السلام از باب این که با دشمن در مقام بحث و مناظره، گاهی به اعتقادهای خودش استدلال می شود،

، با معاویه از همین راه استفاده می کند و در حقیقت می فرماید: اگر تو معتقد به بیعت هستی و می گویی که بیعت به حکومت مشروعیت می دهد، مگر من کسی نیستم که مردم با من بیعت کردند...؟

http://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=5267

در خصوص ولایت دو داشتن او نفر ودو ولی در یک زمان نیز باید بگوییم وجود چنین چیزی محال نیست مگر هارون و حضرت موسی در یک زمان نبودند؟!! حضرت لوط و حضرت ابراهیم در یک زمان نبودند؟!! اما تا زمانی که اولی هست دیگر صامت و ساکت است

در خصوص عدم قیام حضرت علی علیه السلام نیز به این آدرس رجوع کنید

http://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=5741

: این حرف که معنی اصل (مولا) در من کنت مولاه به معنی دوستی باشد این صحیج نیست  اتفاقا بر عکس خود علمای اهل سنت اعتراف کرده اند که شایعترین  معنی مولا در بین اهل لغت، سرپرستی است .تفتازانی بعد از اینکه معانی مختلفی را برای مولی ذکر می کند، گوید: وبالجملة استعمال المولى بمعنى المتولی والمالک للأمر والأولى بالتصرف شائع فی کلام العرب منقول عن کثیر من أئمة اللغة
شرح المقاصد فی علم الکلام ، اسم المؤلف:  سعد الدین مسعود بن عمر بن عبد الله التفتازانی الوفاة: 791هـ ، دار النشر : دار المعارف النعمانیة - باکستان - 1401هـ - 1981م ، الطبعة : الأولى ج 2   ص 290
ثانیا: اگر هم بگوییم مولی دارای معانی مختلفی است ولی با توجه صدر حدیث غدیر که پیامبر (ص)  برای سرپرستی خود به «آیه النبی أولى بالمؤمنین من أنفسهم» استدلال کردند لذا با این روش سرپرستی حضرت علی علیه السلام را نیز ثابت کردند. خود علمای اهل سنت این آیه را به اولی به تصرف و سرپرستی تفسیر کرده اند
نسفی گوید:
النبی أولى بالمؤمنین من أنفسهم ( أى أحق بهم فى کل شیء من أمور الدین والدنیا وحکمه أنفذ علیهم من حکمها فعلیهم ان یبذلوها دونه ویجعلوها فداءه أو هو أولى بهم
تفسیر النسفی  ج 3   ص 297
قاری نیز گوید:
النبی أولى بالمؤمنین من أنفسهم  [ الأحزاب 8 ] أی أولى فی کل شیء من أمور الدین والدنیا
مرقاة المفاتیح شرح مشکاة المصابیح ، اسم المؤلف:  علی بن سلطان محمد القاری الوفاة: 1014هـ ، دار النشر : دار الکتب العلمیة - لبنان/ بیروت - 1422هـ - 2001م ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : جمال عیتانی ج 6   ص 297
با این همه قرینه مگر می شود گفت مولی در حدیث غدیر به معنی دوستی است ؟!!! آیا نباید اول قرائن قبلی را دید؟!! آیا این نوع برداشت و توجیهی که برخی دارند روش علمی است!!!
جهت اطلاع بیشتر به این آدرس رجوع کنید
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=3605
ثالثا: در روایات معتبر دیگر آمده است که پیامبر (ص) ولی را نیز در غدیر بکار بردند :
أنشد بالله رجلا سمع رسول الله یوم غدیر خم یقول ان الله ولی المؤمنین ومن کنت ولیه فهذا ولیه اللهم وال من والاه وعاد من عاداه وانصر من نصره وکذلک رواه شعبة عن أبی اسحاق وهذا اسناد جید
البدایة والنهایة ، ج 5   ص 210 إسماعیل بن عمر بن کثیر القرشی أبو الفداء الوفاة: 774 ، دار النشر : مکتبة المعارف - بیروت

خوب این را چی می گویند؟!!
رابعا: خود علمای اهل سنت از روایت «من کنت مولاه» سرپرستی را فهمیدند همچنانکه سبط ابن الجوزی (654هـ) گوید: وهذا نص صریح فی إثبات إمامته وقبول طاعته.
جهت اطلاع بیشتر در این خصوص به این آدرس رجوع کنید
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=3480
خامسا: طبق روایات صحیح السندى که در کتاب‌هاى اهل سنت وجود دارد، خلیفه دوم از کسانى است که خود را به امیر المؤمنین علیه السلام رساند و پس از بیعت با آن حضرت، منصب جدیدش را تبریک گفت.
غزالی، دانشمند شهیر قرن ششم در باره تبریک و تهنیت خلیفه دوم و پیمانى که در آن روز بست و فقط چند روز بعد آن را فراموش کرد، مى‌نویسد:
جهت اطلاع بیشتر به این آدرس رجوع کنید
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=7825
اگر مولی به معنی دوست باشد دیگر تهنیت جایی ندارد چون اگر قبول کنیم به معنی دوستی باشد در این صورت این به این معنی است که صحابه تا حال بینشان محبت و دوستی نبوده است و این توهین به صحابه و حضرت علی است که تا حال بینشان محبتی نبوده آن هم در آخر عمر
با این همه قرینه دیگر جا ندارد  که کسی بگوید چون جمله من والاه امده است پس مولی به معنی دوستی است اگر پیامبر این جمله را نیز گفته است بخاطر این است خلافت حضرت باید با جان و دل باشد و با محبت همراه باشد
بیهقی در شرح حدیث گوید:
من کنت مولاه فعلی مولاه اللهم وال من والاه وعاد من عاداه والمراد به ولاء الإسلام ومودته وعلى المسلمین أن یوالی بعضهم بعضا ولا یعادی بعضهم بعضا وهو فی معنى ما ثبت عن علی رضی الله عنه أنه قال والذی فلق الحبة وبرأ النسمة إنه لعهد النبی الأمی صلى الله علیه وسلم إلى أنه لا یحبنی إلامؤمن ولا یبغضنی إلا منافق
الاعتقاد والهدایة إلى سبیل الرشاد على مذهب السلف وأصحاب الحدیث ، ج 1   ص 354أحمد بن الحسین البیهقی الوفاة: 458 ، دار النشر : دار الآفاق الجدیدة - بیروت - 1401 ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : أحمد عصام الکاتب